Blog
-
Jan Piet
Pastorale van Ds. Dr. Jan Piet Vlasblom, geestelijk verzorger en predikant.
-
CCU- verpleegkundige Carla
Middenin de nacht wordt ze vanuit haar bed in het verpleeghuis overgebracht naar het ziekenhuis in verband met ernstige benauwdheid. Op de spoedeisende hulp werkt men met man en macht om haar situatie te stabiliseren. En even later wordt ze omringd door haar bezorgde familie en in het laatste lege bed van de hartbewaking getild. Lopen kan ze al lang niet meer, beide benen zijn geamputeerd tot boven de knie. Haar stijve rechterarm wil door een herseninfarct ook niet meer. Ze weegt nog slechts 37 kilo en is van Arubaanse afkomst. Haar korte, sterk gekrulde haar is bruin geverfd en hier en daar komt het grijs er al weer flink doorheen.
-
De Werkzussen
Elk jaar in december stijgt de spanning binnen het Moeder en Kind Centrum (MKC). Hoeveel bevallingen zijn er het afgelopen jaar geweest? Wat wordt de ‘eindstand’ op 31 december?
-
De Werkzussen
Ik stond mijn nachtdienst ingepland op het Geboortecentrum. Heerlijk, poliklinische bevallingen doen met de verloskundige van thuis. Als het ware een verplaatste thuisbevalling.
-
De Werkzussen
In het Moeder en Kind Centrum zien we een hele veelzijdige patiëntengroep met een diversiteit aan achtergrond en cultuur. Vanuit verschillende windrichtingen komen zij bevallen: vanuit de Hoekse Waard, Rotterdam, Voorne Putten. En juist die diversiteit maakt dat ik mijn werk zo leuk vind.
-
De Werkzussen
Het gebeurt regelmatig dat mensen verrukt uit het raam kijken en blij zijn dat ze op een suite verblijven met het uitzicht op de Kuip.
-
Jan Piet
Pastorale van Ds. Dr. Jan Piet Vlasblom, geestelijk verzorger en predikant.
-
Lida
Pastorale van Ds. Lida Tamminga, geestelijk verzorger en predikant.
-
De Werkzussen
Als kraamverzorgende werk ik op alle afdelingen van het Moeder en Kind centrum en dat doe ik met veel plezier. Maar een badbevalling blijft toch wel erg bijzonder.
-
De Werkzussen
Het Moeder en Kind Centrum (MKC) is een wereld op zich binnen het Ikazia Ziekenhuis. Het is een afdeling met een hoop vreugde en soms verdriet, waar geen dag hetzelfde is. Én waar het nooit saai is om te werken. Door maandelijks een column te schrijven willen we jullie een kijkje geven in het dagelijkse leven van het MKC. Leuke, soms minder leuke, ontroerende, mooie anekdotes delen we met jullie.