Contact
Tekstgrootte

Uit de kindermond...

Pastorale van Ds. Lida Tamminga, geestelijk verzorger en predikant.

Wat zullen we zingen? Ik kijk het kleine meisje vragend aan. Ze is nog geen drie jaar oud. Toen ik bij haar thuis binnenkwam liep ze te zingen “Jan Huigen in de ton”. Nu we een tijdje met elkaar aan tafel hebben gezeten en onze plechtigheid gaat beginnen, vraag ik aan haar: wat zullen we zingen?

Wat zij niet weet is dat haar ouders aan mij hebben gevraagd om met hen te bidden om een zegen over hun huwelijk. Ze hebben mij leren kennen in het ziekenhuis toen hun kleine meisje werd geboren. Ze was veel te vroeg geboren en in de weken dat moeder en kind bij ons verbleven in het Moeder Kind Centrum hebben we veel gepraat met elkaar. Het kindje was “niet gepland”, de ouders kenden elkaar nog maar heel kort, het kindje was vervolgens veel te vroeg geboren. Hoe zou het verder gaan? 

Hoe zou het gaan met het kindje en hoe zou het gaan met de relatie? Zoveel vragen leefden er bij de ouders, en ook de vraag hoe zij hun kindje zouden kunnen opvoeden in het geloof. We praatten heel wat af – tot de familie naar huis kon. Daarna heb ik de familie niet meer gezien. Tot er ineens een telefoontje kwam: we willen u iets vragen, we gaan trouwen, in kleine kring, heel eenvoudig, maar we willen toch echt eerst samen met u om een zegen vragen, kan dat? 

Dat kan. Na een eenvoudige voorbereiding is het zover. De ouders ontvangen mij stralend in hun huis. Ze verwachten hun tweede kindje. We praten eerst wat en maken dan de overgang naar het bijzondere moment: een gebed om zegen. Wat zullen we zingen? “Dank U voor deze nieuwe morgen!”, roept het kleine meisje. We zingen samen. Nadat we uit de Bijbel hebben gelezen en hebben gebeden en het plechtige moment weer wordt afgerond, nu vraag ik nog een keer aan het kleintje wat we zullen zingen.

“Lang zullen ze leven”, roept ze. We eindigen met 3 x hoera.