I love my job

Zo ook vandaag….Ik heb avonddienst en zorg onder andere voor een dame die díe ochtend bevallen is van haar 9e kindje en een dame bij wie de bevalling van haar 3e kindje net op gang is gekomen.

Als ik de suite binnenstap van de vrouw die net bevallen is, ligt ze dolgelukkig in bed. Trots toont ze me haar pasgeboren zoontje. De bevalling is prima verlopen. Haar man is op dit moment even naar huis om de andere kinderen op te halen. Als het tijd is voor de voeding legt ze haar zoontje vakkundig aan de borst…Ik zie het al: een doorgewinterde moeder met een boost aan ervaring. Ik hoef haar hier niet bij te begeleiden en ga even kijken bij mijn andere patiënt in de suite naast haar.

Deze dame zit gesluierd in bed en is al flink aan het puffen. Ik kan haar naam niet zo goed uitspreken met mijn Nederlandse tongval, maar ik doe een poging. Als ze uitgepuft is geef ik haar een hand. In onvervalst Rotterdams vertelt ze me dat ze als jong meisje naar Nederland is gekomen. We hebben een leuk gesprek tussen de weeën door. Tijdens de bevalling kom ik regelmatig bij haar terug om haar en haar man te ondersteunen.

Later ga ik weer terug naar de suite van de vrouw die net bevallen is. Daar zijn de andere kinderen en de echtgenoot inmiddels gearriveerd. Het is vertederend om te zien hoe blij ze allemaal zijn met hun nieuwe broertje en hoe ze met elkaar omgaan. De oudsten al bijna volwassen, de één na jongste net 2 jaar… Allemaal zijn ze even enthousiast. Wat een welkom voor dit nieuwe wondertje.

Mijn dienst loopt bijna ten einde. De bevalling van mijn patiënt ook. Over 5 minuten mag ze gaan beginnen met persen. Ik besluit deze bevalling af te maken. Ik coach haar samen met de arts en haar man en het gaat goed. 20 minuten later houdt ze een gezonde dochter in haar armen. Wat heeft ze het goed gedaan! Ik feliciteer de vrouw en haar man met hun derde kindje en zeg hen gedag. En loop vervolgens naar mijn collega van de nachtdienst die mijn dienst overneemt.

Als ik later al neuriënd naar de parkeergarage loop app ik snel mijn man dat ik nu pas naar de auto loop en dus later thuis ben dan normaal. Maar het maakt me geen klap uit… “I love my job!” denk ik voldaan als ik de auto start.

Annelize den Broeder