Een geweldig team!

Ik kreeg de overdracht van mijn collega en we liepen samen langs de patiënten om kennis te maken. Op de ene suite lag een kersverse kraamvrouw te genieten van een bloot klein mensje wat op haar borst lag. De andere suite was bezet, maar daar werd nog hard gewerkt…

Toen ik daar binnenliep was ik in eerste instantie even verrast door de vele dames die om het verlosbed stonden. Het waren allemaal zussen van mevrouw. Tijdens de inloop informatieavonden, die we iedere 14 dagen organiseren, geven we ouders namelijk altijd het advies om niet teveel mensen bij de bevalling aanwezig te laten zijn in verband met de onrust die dit soms kan geven. Maar wat was dit een geweldig ‘team’ met elkaar! Er heerste een serene rust. En de verloskundige vond het allemaal prima. Wel hebben we geadviseerd dat zodra de bevalling medisch zou worden er beter maar twee zussen op de kamer konden zijn. Dit vonden ze prima en begrepen ze helemaal. Toen het eenmaal zover was en de kleine in aantocht was, ben ik op de achtergrond gebleven. De zussen hebben mevrouw, samen met de verloskundige, door de bevalling gecoacht.

De bevalling ging iets te snel, waardoor het kindje even moest wennen, op gang moest komen en bij moest komen van de bevalling. De kinderarts kwam kijken en vond het beter als het kindje werd opgenomen in een couveusesuite op de Kinderafdeling. Ik heb aan één van de zussen gevraagd om mee te gaan naar de Kinderafdeling, dat vond de hele familie fijn. Ik zou er in de tussentijd voor gaan zorgen dat mama zo snel mogelijk naar haar dochter kon. Dat is het grote voordeel van de couveusesuites op het Moeder Kind Centrum. Mama kan gewoon bij de kleine op de kamer blijven, ook al moet deze worden opgenomen op de Kinderafdeling.

Toen mevrouw eenmaal op de Kinderafdeling was heb ik afscheid van haar genomen. Eén van de zussen gaf mij een dikke omhelzing om mij te bedanken… De dag erna werd de zorg voor mama overgenomen door een collega kraamverzorgende. De zorg voor het kleine meisje werd gedaan door de gespecialiseerd kinderverpleegkundige.

De nacht erna ben ik nog even langsgelopen. Mevrouw was wakker om te voeden. Het was leuk om haar nog even te spreken en te merken hoe tevreden zij was met de zorg en dat ze met zo’n goed en warm gevoel terug keek op de bevalling. Ze vertelde mij dat het zo goed ging dat zij in de ochtend met haar kindje heerlijk naar huis mocht. Met een blij gevoel liep ik weer terug naar het Geboortecentrum, waar de volgende nieuwe wereldburger zich aan zou dienen.

Het nachtleven op het MKC is nooit saai!

Karin Witkamp