Oncologieverpleegkundige Harmen: “Door de open en betrokken sfeer in Ikazia ben ik er altijd gebleven"

Ik ben Harmen, 30 jaar oud en ik werk als Oncologieverpleegkundige. In 2010 kwam ik van de middelbare school af en ben ik gaan solliciteren voor een werk- en leerplek binnen verpleegkunde. Toen ik hier solliciteerde, kende ik Ikazia nog niet. Ik heb mijn keuze gebaseerd op wat ik over het ziekenhuis hoorde en het goede gevoel dat ik tijdens de sollicitatie kreeg.

Toen ben ik aangenomen en ging ik de vierjarige opleiding verpleegkunde in. In mijn laatste jaar kwam ik op de oncologie/hematologie terecht en haalde daar mijn diploma. Daarna heb ik daar gesolliciteerd op een baan. Ik had het erg naar mijn zin daar en ik had mogelijkheid om door te leren en specialisaties te doen. Negen jaar later werk ik hier nog steeds.

Wat ik waardevol vind is de palliatief terminale zorg. Dat is misschien wel een van de kwetsbaarste momenten van de patiënt en de familie. Je kunt hier van hele grote betekenis voor hen zijn. Zeker als er veel verdriet is of veel vragen zijn. Of omdat ze niet goed weten wat ze kunnen verwachten tijdens een sterfproces. Tijdens zo’n fase krijg je een heel persoonlijk stuk van de patiënt en de familie mee. Ik vind het mooi om daarbij betrokken te zijn en mijn steentje bij te dragen.

Als je op een beschouwende afdeling werkt, mis je een beetje de technische kant van het vak. Die heb je wat meer op chirurgie. Daar heb je dan weer minder tijd voor de psychosociale ondersteuning en die vind ik juist ook erg waardevol. Je mist overal wel iets, maar zelf haal ik veel voldoening uit het werk wat ik nu doe.

Wat betekent persoonlijke zorg voor mij? Bij persoonlijke zorg moet je goed kijken naar wie je voor je hebt. Los van alle protocollen en richtlijnen die nodig zijn moet je het vermogen van een professional hebben om je te verdiepen in de patiënt. Dan kan je kijken welke zorg daar het beste bij past.

Ik ben destijds bij meerdere ziekenhuizen aangenomen. De open en betrokken sfeer die er hangt binnen Ikazia heeft ervoor gezorgd dat ik voor het ziekenhuis heb gekozen en dat ik hier altijd ben gebleven. Daarnaast had ik de mogelijkheid om mezelf te ontwikkelen op basis van specialisaties. Zo ben ik momenteel bezig met de opleiding HBOV. Dit is de weg die ik koos binnen het ziekenhuis, maar er zijn nog heel veel andere mogelijkheden om je verder te ontwikkelen. Als dit niet de weg is die je wilt is er altijd wel iets anders dat bij je past.