Een dag op de recovery met Jan van Veelen: "De combinatie van het sociale en een stukje techniek maakt het boeiend"

Jan van Veelen werkt sinds 1977 als verpleegkundige in Ikazia. “Waarom zou je veranderen als je het naar je zin hebt.” Al bijna 27 jaar is hij recovery verpleegkundige. “Naast het contact met en helpen van de patiënt, komt de techniek van de apparatuur er ook bij. Die combinatie maakt het voor mij boeiend.”

Als recovery verpleegkundige heeft Jan grofweg twee soorten diensten. “Of ik vang op de holding patiënten op en zorg dat zij gereed zijn voor de operatie. Of ik doe op de recovery de patiëntenopvang na de operatie.”

“Omdat de eerste patiënten al om 7.30 uur op de holding komen, begin je meteen met het aanzetten van de apparatuur. Bijvoorbeeld voor het toedienen van zuurstof en het in de gaten houden van de hartslag, bloeddruk en ademhaling. Ook leg ik noodmedicatie klaar voor het geval patienten niet lekker worden. Mensen kunnen gespannen zijn voor een operatie, dus probeer ik hen zoveel mogelijk op het gemak te stellen met een aai over de bol, bemoedigend woord of kwinkslag. Wij leggen de patiënt klaar, doen een bloeddrukband om, plakken ECG-stickers voor de hartslag en prikken een infuus. Ook assisteren wij de arts bij het toedienen van de verdoving. Om fouten en complicaties bij de operatie te voorkomen is het belangrijk dat wij alle gegevens van de patiënt goed controleren.
Op de verpleegafdeling moeten de patiënten zelf een kruis zetten op bijvoorbeeld het been dat moet worden geopereerd. Als dubbele check doet de behandelend arts dat daarna ook.”

“Op de recovery beginnen we later omdat de eerste patiënten na 8.15 uur van de operatiekamer komen. Wij checken bij de overdracht opnieuw alle gegevens. Als de patiënt ontwaakt, bepalen wij aan de hand van een scorelijst of iemand weer voldoende bij bewustzijn is om naar de verpleegafdeling te kunnen. Ook proberen wij aan de hand van een pijnscore te bepalen hoe dragelijk de pijn is en of er voldoende pijnstilling is toegediend. Iedereen die wakker wordt, ook volwassenen, bieden wij een waterijsje aan. De meeste mensen vinden iets zoets in de mond lekker na een narcose.”

“Er is geen vaste lunch- of koffietijd. Wij lossen elkaar af om koffie te drinken of te eten. Hoewel het altijd druk is, zorg ik dat ik mijn pauzes goed benut. Voor de lunch ga ik ook echt van het OK complex af. Mijn stelregel is: als je voor een ander wil zorgen, moet je heel goed voor jezelf zorgen.”

“Iedereen die wakker wordt, ook volwassenen, bieden wij een waterijsje aan”

“Tot einde dienst is het vaak hollen of stilstaan. Iedere patiënt is uniek en benader je anders. Dat maakt het werk zo afwisselend. Kinderen begeleid je altijd één op één. Kinderen die uit een narcose komen, zijn direct wakker. Om hen gerust te stellen en te zorgen dat ze niet meteen uit bed stappen, blijf je er bij. Wij kunnen tijdens een dienst ook één patiëntengroep op de holding krijgen. Bijvoorbeeld patiënten die een elektrische schok krijgen om het hartritme weer normaal te krijgen (cardioversie) of chronische pijnpatiënten die onder andere als pijnbestrijding een ruggenprik krijgen.”

Jan van Veelen kan uren vertellen over werken op de recovery. Toch trekt hem nog één ding meer aan. Dat is noodhulp. “Ik heb in 2004, na de tsunami, in Sri Lanka geholpen. Dat wilde ik graag nog een keer doen. Eind november 2016 ging ik daarom tweeënhalve week naar het Griekse eiland Samos om hulp aan bootvluchtelingen te verlenen. Een ervaring om niet snel te vergeten.”