De Ikaziaan achter het masker: gastvrouw Latisha

Bijna niemand gaat naar het ziekenhuis omdat hij of zij het leuk vindt. Toch zorgen de gastheren en -vrouwen voor een warm welkom. Vaak dragen ze herkenbare kleding met daarbij een naambordje, één van deze gastvrouwen binnen Ikazia is Latisha Loos.

Latisha: ‘’Ik ben bij het Ikazia Ziekenhuis terecht gekomen via mijn vriend. Hij zag een online advertentie waarin er een oproep werd gedaan naar gastvrouwen en medewerkers voor ontvangst en ik was op zoek naar een baan voor twee dagen. De andere drie dagen werk ik als grafisch vormgeefster bij een marketingbureau in Delft. Een heel ander beroep maar ook zeker heel leuk.’’

Het profiel van een gastvrouw op het voorterrein is volgens Latisha het screenen van mensen, kaartjes controleren aan de deur, mensen koffie en thee aanbieden en mensen naar hun afspraak brengen als daar behoefte aan is. Maar het allerbelangrijkste is volgens haar een luisterend oor bieden. Patiënten hebben vaak behoefte aan een gesprek en het is daarom ook erg belangrijk dat zij hun verhaal kwijt kunnen. 

Latisha:’’ We zien natuurlijk iedereen die het ziekenhuis in- en uitgaat en zo beginnen we patiënten ook te herkennen. Het is dan altijd goed nieuws om te horen dat iemand na een lange periode uit het ziekenhuis is ontslagen of om te zien dat de vrouw die hoogzwanger naar binnen ging een dag later trots met haar leuke gezin het ziekenhuis verlaat’’.

Naast de mooie kanten van het werk merken we helaas wel dat door corona de lontjes van mensen steeds korter worden. “Agressie is vaak niet persoonlijk bedoeld, maar ik ervaar het wel als heel vervelend”, vertelt Latisha. 

Bij de ingang zijn mensen soms boos, omdat er geen begeleiding mee naar binnen mag of omdat ze verplicht een mondkapje moeten dragen. Goede uitleg doet dan wonderen. Ik heb geleerd om ermee om te gaan”, legt ze uit. 

“Natuurlijk is het niet leuk als iemand je uitscheldt. Het is dan ook best lastig om vriendelijk, duidelijk en vooral rustig te blijven. Maar mensen reageren vaak vanuit onmacht; je komt niet voor je plezier in het ziekenhuis’’.

Toch is het totaalbeeld van Latisha heel positief. Ze kan dan ook verder niet echt een vervelende kant van het gastvrouwschap benoemen. 

Latisha: ‘’Het blijft leuk als mensen naar ons toekomen en een compliment geven over hoe goed zij zijn ontvangen en geholpen. Daar doen we het uiteindelijk voor.’’