De Ikaziaan achter het masker: eerste medewerker receptie Rini
Eén van de gezichten bij binnenkomst in Ikazia
Rini werkt ruim drie jaar als 1e medewerkster bij de receptie van het Ikazia Ziekenhuis. “Na jaren werkzaam te zijn geweest in de forensische psychiatrie als teamleidster beveiliging/coördinator BHV was ik toe aan iets nieuws.”
Zonder enige ervaring binnen de ziekenhuisbranche besloot ze te solliciteren als 1e medewerkster receptie. En met succes. Inmiddels heeft Rini een vast contract en is zij een van de gezichten bij binnenkomst in Ikazia.
Waar heeft de patiënt behoefte aan?
“Ik ben een gevoelsmens”, vertelt Rini. “Als ik een patiënt aan de balie of aan de telefoon heb, kan ik snel inschatten hoe hij of zij zich voelt. Is iemand zenuwachtig of relaxed, misschien bozig, of wil hij gewoon zijn verhaal kwijt?
De ene patiënt heeft juist behoefte aan een praatje, de ander wil juist snel geholpen worden.”
Ikazia is een fijne plek om te werken
Rini is ook blij met haar directe collega’s. “We hebben een gemotiveerd en betrokken team met verschillende persoonlijkheden en dat is juist leuk. Wat we gemeen hebben, is dat we ons werk service- en patiëntgericht doen. Samen met mijn collega Veronique ben ik de schakel tussen de teamleidster en het team. Daarnaast heb ik ook vaste uren om administratieve taken uit te voeren."
Ondanks dat ook Ikazia steeds groter wordt, blijven de lijntjes kort. Rini: ‘’Het is voor mij een fijne plek om te werken. Ikazia is open, eerlijk, warm, ons-kent-ons en je mag altijd overal over meedenken.’’
Verbondenheid en saamhorigheid
Waar dat ook naar voren kwam, is tijdens de eerste periode waarin wij allemaal te maken kregen met corona.
Rini: ‘’De verbondenheid en saamhorigheid in het ziekenhuis was heel bijzonder, maar ook van de buitenwereld kregen we veel support. Van bloemen tot pizza’s, van ijs tot handcrème: we ontvingen van alles. Het mooiste vond ik de waardering van de patiënten.’’
De tweede corona-golf geeft uitdagingen
De tweede corona-golf geeft ook voor Rini en haar team flinke uitdagingen. “We werken nu met een dichte receptie en dragen mondkapjes als we rondlopen. Dat maakt het natuurlijk niet gemakkelijker om verstaanbaar te blijven en mensen een welkom gevoel te geven. Ook wij zien duidelijk dat patiënten een korter lontje hebben, geprikkelder zijn, moe zijn van de corona-regels en de vragen die gesteld worden over corona-klachten.
Gelukkig blijven de meesten rustig en gaan erin mee, maar er is ook een deel die zich verzet. Ik heb geleerd op zo’n moment rustig te blijven en begrip te tonen. Vaak wordt het voor mij makkelijker wanneer ik begrijp waar die boosheid of het verdriet vandaan komt. Misschien heeft diegene net een slecht nieuws gesprek gevoerd? Of ligt een dierbare op de intensive care?
Als je sympathie toont, voelt diegene zich begrepen waardoor de situatie minder snel escaleert.’’
Stap richting het einde
Inmiddels zijn de eerste vaccins toegediend in Ikazia. Een eerste stap richting het begin van het einde.
Rini: ’’Laten we de hoop uitspreken dat 2021 het jaar wordt van het herstel en dat we met z’n allen de corona-pandemie achter ons kunnen laten.’’