De dag van Samara Guillen: “De artsen reageren met vragen of advies, zo leer ik iedere dag"

Samara is co-assistent bij Interne Geneeskunde. Een co-assistent is een student geneeskunde die praktijkervaring opdoet in een ziekenhuis. Zij heeft de laatste drie weken van haar co-schap op de Spoedeisende Hulp gedaan. Wat maakt zij allemaal mee?

De dag begint met de juiste kleding. In het ziekenhuis trek ik een schone witte jas en broek aan, alle zakken zijn nog leeg dus die vul ik met de spullen die ik gedurende de dag nodig heb.

Alle patiënten die ’s avond en ’s nachts zijn opgenomen worden tijdens de overdracht besproken. De artsen en co-assistenten die ’s nachts dienst hadden dragen de informatie over aan de artsen en co-assistenten die overdag dienst hebben.

Na de overdracht drinken we vaak koffie. Als ik net twee minuten zit, word ik weggeroepen. Er komt een patiënt binnen op de Spoedeisende Hulp en daar moet ik naartoe. De verpleegkundige heeft de patiënt al opgevangen.

Als ik binnen kom zie ik meteen dat de patiënt er veel ouder uit ziet dan zijn werkelijke leeftijd, ik zie dat er iets niet goed is. Ik stel vragen over de klachten en onderzoek de patiënt. De nagels zijn bol, ‘horlogeglas-nagels’ noemen we dat. Die ontstaan door gebrek aan zuurstof en ik verwacht daarom dat de longen niet in orde zijn.

Ik ben in de centrale post van de Spoedeisende Hulp en bel meteen met de longarts om de patiënt te bespreken. Ik stel voor om een longfoto en een bloedtest te doen, de longarts is het met mij eens en ik zet de onderzoeken in gang.

Ondertussen zijn er twee nieuwe patiënten binnengekomen. Terwijl ik wacht op de onderzoeken van mijn eerste patiënt, start ik de onderzoeken voor de nieuwe patiënten.

De uitslagen van mijn eerste patiënt zijn binnen, niet alles is in orde en ik overleg opnieuw met longarts. De patiënt moet opgenomen worden op de verpleegafdeling voor nader onderzoek, ik ga de uitslag bespreken met de patiënt.

Op de verpleegafdeling is de arts-assistent verantwoordelijk voor de patiënt, ik bel hem dus om alle informatie over te dragen.  De onderzoeken voor de 2e en 3e patiënt lopen en inmiddels zijn er weer nieuwe patiënten bijgekomen. Ik ben druk met de gesprekken, onderzoeken en overleggen.

Een van de andere co-assistenten roept me om even snel wat te eten. Gelukkig heb ik gesmeerde boterhammen van thuis meegenomen. Ik ben zo klaar en ga weer terug naar mijn patiënten.

Het wordt eindelijk rustiger. De meeste patiënten zijn opgenomen of ontslagen en ik heb even tijd voor koffie. Daarna zoek ik nog wat meer informatie op over bepaalde ziektebeelden en behandelingen.

We bekijken de röntgenfoto’s van de patiënten die op de verpleegafdeling zijn opgenomen. De artsen laten de foto’s zien en delen de vragen van het onderzoek met ons. Bijvoorbeeld de longfoto van een patiënt met koorts en kortademigheid. Gaat het om een longontsteking? Deze besprekingen zijn heel leerzaam.

De artsen en co-assistenten die overdag dienst hadden dragen de informatie over aan de artsen en co-assistenten die ’s avonds dienst hebben. Ik vertel over de patiënten die ik vandaag heb opgenomen, hoe ik ze onderzocht en behandeld heb. De artsen kunnen daar meteen op reageren met vragen of advies, zo leer ik iedere dag.

17.30 uurIk heb nu ook de laatste uitslagen van mijn patiënten binnen, overleg nog even met de arts en ga dan naar de patiënten toe.

Alles is afgerond en ik kan naar huis. Mijn ouders wonen in het buitenland maar zijn nu in Nederland op bezoek. We gaan met elkaar uit eten en van de avond genieten.