Contact
Tekstgrootte

De slappe lach en een hele leuke bevalling

De slappe lach en een bevalling kan dat samen gaan?
Dat kan zeker, lees maar verder….

"Leuk, dat gebeurt niet vaak meer!"

Het is een doordeweekse dag en ik heb avonddienst. Van mijn collega neem ik een mevrouw over die aan het bevallen is en vijf centimeter ontsluiting heeft. Samen met m’n collega van de dag ga ik kennis maken met de aanstaande ouders en zo wordt aan bed de zorg overgedragen.

Dit wordt het derde kindje van het stel. Het is nog een verrassing of het een jongen of een meisje wordt. Leuk, dat gebeurt niet vaak meer!

"Met een derde kindje weet je het nooit"

Mevrouw kan alles nog prima aan, ligt nog lachend in bed en hoeft nog niet heel veel te zuchten tijdens de wee. We maken even een gezellig praatje en ik spreek af om regelmatig binnen te lopen.

Ik zorg vast dat alle spullen voor de bevalling klaar liggen want met een derde kindje weet je het maar nooit.

"Ze kan nog steeds gezellig kletsen"

Zo’n twee uurtjes later gaat de bevalling nu toch echt vorderen. Ik zie dat mevrouw het zwaar heeft maar wat doet ze het goed!

We hebben echt een klik met elkaar en tussen de weeën door kan ze nog steeds gezellig kletsen.

"Mevrouw vindt nu alles best"

De weeën veranderen en mevrouw krijgt persdrang. Ik bel de arts en het blijkt inderdaad dat de tien centimeter waar altijd zo naar uitgekeken wordt, bereikt zijn. We leggen uit hoe ze moet gaan persen.

Tussen de weeën door blijft ze heel ad rem en we schieten er allemaal van in de lach. Steeds weer komt er een rake opmerking, we krijgen er zelfs de slappe lach van.

Ik vraag gekscherend of ik een column mag schrijven over deze bevalling. Mevrouw vindt op dit moment alles best.

"Weer een nieuw wondertje erbij"

Het harde werken gaat door en wordt beloond: na zestien minuten persen, wordt er een mooie baby geboren die al huilend ter wereld komt.

We tillen de baby even op zodat de ouders kunnen zien wat ze gekregen hebben: een prachtig meisje!

Weer een nieuw wondertje op de wereld erbij.

Bij deze

Als ik even later de beschuit met muisjes kom brengen, kom ik nog even terug op m’n vraag.

Het is nog steeds goed.

Dus bij deze….een column over de slappe lach en een hele leuke bevalling!

Annelize